Portekiz: Azor geleneklerini alt üst eden bu kadınlar denize açılıyor

Geleneksel olarak, Portekiz Azorlarının balıkçılık endüstrisindeki kadınların rolü kıyıyla sınırlıydı: tekneler, yemler ve ağlar hazırlamak ya da günlük avları temizleyip satmak.

Kadınlar, tarihsel olarak, işi yapacak kadar güçlü olmadıkları düşünüldüğü için teknelere çıkmaktan dışlandılar. İster azalan balık stokları ister daha büyük teknelerin rekabeti olsun, ekonomik değişimler bunu biraz değiştirdi.

Bir kadın hakları örgütü olan Umar-Açores’e göre, 2008 yılında madencilikle uğraşan 153 kadından 12’si denizde çalıştı. Bugün, balıkçılık endüstrisi bir bütün olarak darbe almaya devam ederken, azalan bir ikonoklast türünün belki de sonuncusu olan sadece dört tane var.

Lídia Silva ve kız kardeşi Sara, anneleri denize açılmayı bıraktığında ailenin teknesinde babalarına yardım etti. Düşük maaş Sara’yı başka bir yerde iş aramaya itti, ancak Lídia bir balıkçılık ruhsatı aldı ve emekli olduğunda babasından devralmayı umduğunu söyledi.

Kendini başka yerde göremez.

Azorlar, Portekiz

Azorlar balıkçılık endüstrisinde kadınların geleneksel rolü, ister tekne, yem ve ağların hazırlanmasında, isterse balıkların temizlenmesi ve satılması gibi lojistik işlerde olsun, genellikle karada sağladıkları destekle sınırlıydı. Ancak çoğu balıkçı ailelerden gelen az sayıda kadın denize açılmayı başardı ve bu yorucu işlerin kendilerine yakıştığını gördüler.

Bir kadın hakları örgütü olan Umar-Açores’e göre, 2008 yılında madencilikle uğraşan 153 kadından sadece 12’si denizde çalışıyordu. Bugün sadece dört, muhtemelen son Azorlu balıkçı kadın var. Kadınlar, işi yapacak kadar güçlü olmadıkları ve erkek mürettebatın dikkatini dağıttığı düşünüldüğü için, tarihsel olarak teknelere çıkmaktan dışlandılar.

Ancak küçük balıkçılık operasyonları daha yüksek maliyetler, azalan balık stokları ve daha büyük teknelerin daha sert rekabeti ile mücadele ettiğinden, bazı balıkçı aileleri ekonomik zorunluluktan eşlerin veya kızların adım attığını gördü.

Lídia Silva gibi bu kadınlardan bazıları, suyun üzerinde olmanın özgürlüğünü sevdiklerini keşfettiler ve kadınların neler yapabileceğini gösterme konusunda bir başarı duygusu hissediyorlar. Bayan Silva ve kız kardeşi Sara, anneleri denize açılmayı bıraktığında, ailenin teknesinde babalarına yardım etti. Düşük maaş Sara’yı başka bir yerde iş aramaya itti, ancak Lídia bir balıkçılık ruhsatı aldı ve emekli olduğunda babasından devralmayı umduğunu söyledi.

Silva Hanım, mesleğin tüm zorluklarına rağmen kendini denizden başka bir yerde göremez.

Kız kardeşler Lídia ve Sara Silva, São Miguel adasına yaptıkları bir gezi sırasında ağları çekiyor. İkisi, ailenin teknesinde babalarına yardım etmeye başladılar ve Sara işi bırakırken, Lídia’nın balıkçılık lisansı var ve babası emekli olduğunda teknenin kaptanı olmayı umuyor.

Silva ailesi, São Miguel’deki Porto Formoso’dan bir başka balık avı sabahı için Arca de Noé gemisinde ayrılıyor.

Silva kardeşler müzayedede satılacak balıkları ayırır. Babalarınınki gibi küçük operasyonlar, daha büyük teknelerle rekabet etmeyi zor buluyor.

Fátima Garcia, olta takımlarını hazırlamak için fırtınalı bir öğleden sonra denizinden yararlanıyor.

Eugénia Sousa, balık avlama sezonunun sonunda Pico adasındaki São Caetano limanında teknesini çekiyor.

Eugenia Sousa, Pico adasında ıstakoz avı sırasında ağır tuzakları organize ediyor. 2006’dan beri kocasına denizde katıldı. Özellikle hala ev işi varken bunun zor olduğunu itiraf ediyor, ancak bugünlerde kendini başka bir meslek sahibi görmüyor.